Güve kelebeği

“…..ben bugün o dünkü ben değilim

bana duymayı öğretti rüzgar gülleri

geceleri eritip tersyüz ediyorum sevinçleri

bir güvercinliği açıp unutuş saçıyorum

ve çıkıp gidiyorum arka kapısından göğün

hiç bir şey söylemeden bakışlarımla

saçlarına karanfil gizleyen

bir çocuk gibi….”