Kıssadan hisse…

Abraham Lincoln’un oğlunun öğretmenine yazdığı mektup.(muş)

Öğrenmesi gerekli biliyorum, tüm insanların dürüst ve adil olmadığını;
Fakat şunu da öğret ona, her alçağa karşılık bir kahraman;
Her bencil politikacıya karşılık kendini adamış bir lider vardır;
Her düşmana karşılık bir dost olduğunu da öğret ona.

Zaman alacak biliyorum; fakat eğer öğretebilirsen ona;
Kazanılan bir doların, bulunan beşinden daha değerli olduğunu öğret.
Kaybetmeyi öğrenmeyi öğret ona;
Ve hem de kazanmaktan neşe duymayı.
Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu.

Eğer yapabilirsen sessiz kahkahaların gizemini öğret ona;
Bırak erken öğrensin zorbaların görünüşte galip olduklarını.
Eğer yapabilirsen ona kitaplarını mucizelerini öğret;
Fakat ona sessiz zamanlar da tanı;
Gökyüzündeki kuşların; güneşin yüzü önündeki arıların ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin ebedi gizemini düşleyebileceği.

Okulda hata yapmanın hile yapmaktan çok daha onurlu olduğunu öğret ona;
Ona kendi fikirlerine inanmasına öğret;
Herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi.
Nazik insanlara karşı nazik, sert olanlara karşı sert olmasını öğret ona.

Herkes birbirine takılmış bir yöne giderken, kitleleri izlemeyecek gücü vermeye çalış oğluma;
Tüm insanları dinlemesini öğret;
Fakat tüm dinlediklerini gerçeğin eleğinden geçirmesini;
Ve sadece iyi olanları almasını öğret.

Eğer yapabilirsen üzüldüğünde bile nasıl gülümseyeceğini öğret ona;
Gözyaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret;
Herkesin sadece kendi iyiliği için çalıştığına inananlara dudak bükmesini öğret ona;
Ve aşırı ilgiye dikkat etmesini…
Ona kuvvetini ve beynini en yüksek fiyatı verene satmasını fakat;
Hiçbir zaman kalbi ve ruhuna fiyat etiketi koymamasını öğret.

Uluyan bir insan kalabalığına kulaklarını tıkamasını öğret ona;
Ve eğer kendisinin haklı olduğuna inanıyorsa dimdik dikilip savaşmasını öğret;
Ona nazik davran fakat kucaklama;
Çünkü ancak ateş çeliği saflaştırır;
Bırak sabırsız olacak kadar cesarete sahip olsun, bırak cesur olacak kadar sabrı olsun.

Ona her zaman kendisine karşı derin bir inanç taşımasını öğret;
Böylelikle insanlığa karşı da derin bir inanç taşıyacaktır.

Bu büyük bir taleptir;
Ne kadarını öğretebilirsen bir bak bakalım.

– Ömrüm, nefes sonsuz❤

Aslında işin özü
Ana dilimin en baba cümlesiydi ‘ Seni Seviyorum ‘ sözü
Bu yüzden sakladım
Kimselere bakmadan ve yılışmadan
Bir çift kahverengi gözü

Tüm şiirlerimi sana yazdım

Sevgiliye değil, sevgiye, bize değil ikimize.
Kalmasa da tek bir hücrem senden geriye,
Söylüyorum işte!
Sev diye değil, bil diye…

Sen; Kuş ruhu kadar hafif kalbin

Ah! Kalbim

‘ Merhaba ‘ karanfillim kalbim ile geldim tekrar et beni kabul deyişinde gizli
Cennetten gelen o büyülü ses

Biraz oksijen, biraz da nefes..

Nefes sonsuz sen ile

Ben;
Akordu bozulmuş bir hayatın bam teliyle çalınan türküsü.

Acaba farkında mısın?
‘ Evet ‘ Dedim ya sana herkes nasılda mutlu❤
Sevdamızın öyküsü…

Beni sahiplenişin sevdiğim, atam, geçmişim,ey geleceğim

Sana sunabilmek için sabah ezanındaki huzuru
Gece yarısı bitiremediğim bu şiirle
Armağan ettim gözlerimdeki çukuru…

İşte soruyorum
Kalbimi sana emanet etsem korur musun?
Dilimin ucundaki Cennet
Sevdamın sonundaki ‘ ömrüm ‘ olur musun?