En komik en konuşkan en şakacı olduğum zamanlarda yaptığım tek şey düşüncelerimi savuşturmak aslında. Hayatın alabildiğine basit bir amaci var . Dogmak üremek ve ölmek . Sürdürülebilirlik. Doğmak ve üremek arasını çok uzattığımız için yaşamımıza bir anlam katmaya çalışıyoruz . Ve hedefler … villa da oturduğunuzda ya da bir gece konduda değişen tek şey konfor ama bu mutluluk değil. Havyar yiyip şampanya da içebilirsiniz ya da kuru ekmek ve su . Yine konfor yine mutluluk değil. Çok para kazanip bir o kadar harcayabilirsiniz bu size anlam katmaz konfor sağlar yine mutluluk değil. Mutluluk her zaman “an”lar da saklı ve sürdürebilirligi an ile sınırlı. Daimi mutluluk yok . Konfor da onun yoldaşı değil. Ama onun bir gömleğini giymek ki yada onunla iken onun size büyük gelen esofmanini giymek asla yanlis değil mutluluk.Sadece yanlış yoldayız özetle sistem köleleriyiz . Mutsuzluğumuza hedefler biçim rollere bürünüp bir şeyler olma çabasındayız ki toprak olmaktan öte caremiz yokken. Etrafıma bakıyorum etrafımdaki insanlara . Daha çok para kazanmak hep kazanmak asla yitirmeden çok kazanıp bol harcamak hedefleri çoğunun .
Biri bana neden çalışmaya ihtiyacın yok ya da daha fazla kazanmaya demişti . Sürdürülebilirliğim var çünkü dedim . Bir evim ve kafi bir gelirim .
Ama oğlun dedi yetebiliyorum dedim.
Masrafları artacak dedi onu o gün düşünürüm ama paranın beni çirkinleştirmesine para için kendimden ödün vermeye itiraz var dedim . Hafif hakaret gibi oldu belki bilmiyorum ama hedefim bu değildi.
Ferrarim yok ama bir tosbaaaa işimi görürdü. Ferrarim hiç bir zaman olmayacak .Bir gün ferrari alacak param olsa bile almam çok merak edersem bir günlüğüne kiralarim . Özetle bilge değilim olmayanı satamam 😉
Çicek yetiştirebiliyorum . Yeşeriyorlar. 3 ay sulanmayan ciceklerim inadına coştu . Üstelik HaziranEylul arası vakitte sususuz mu susuz kaldılar.
Faturalarımı beni ezen borçları biliyorum pek de umursamıyorum yine . Ödeniyor ödenir öderim. Ödemiştim. Oğlumun tüm ergenusluğu zeka küpü laf ebeliği yeni başladığı minnak yalan denemelerine bakıyorum . Bazen çileden çıkartsa da dinlendiğini önemsendiğini hissettiğinde ve duygusal terminatör olarak duygulanıp gözleri dolduğunda en çok da mutluluktan hafif ağladığında işte o an mutlu oluyorum. Mutluluktan ağlaya bilenler var hala çocuk bile olsa bu önemli.
İskele caminin oraya Vera pastanesinden çıktığımda kedileri gördüğüm de atlattıkları bir gün için daha seviniyorum . Mutluluk o anda .
Parkta gülen çocukları Çavdarlıotobusune binip kulaklıklar imi taktığımda dinlediğim müziğin tam ortasında babasina seni çok seviyorum diyen kızı duyduğum da bir yerlerde hala umut var diyorum . Mutluluk o kızın ta kendisinde .
El ele dolaşan sevdalıları gördüğümde sevginin gecemeyeceği engel aşamayacaği dağ olmadığını bildigimden sırıtıyorum . Mutluluk aşkta ..
Ben kendi mutluluğumu huzurla biçimlendirdim aslında . Huzurlu olduğum her anda mutluluk işte orda o anda.
Özetlemek gerekirse …. mutluluk kazandiklarinizda değil yaşadiklarinizda . Doğru yere bakmaya devam edin sürmesini beklemeyin.
Öyle içimden geldi 🙄
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.